അലസത

കിനാവിന്റെ ചോര്‍ന്നൊലിച്ച നാലുകെട്ടിന്‍ കോണിലെവിടെയോ ഒരു മിന്നല്‍ പ്രവാഹം !!!

പതിവായി കേട്ടുകൊണ്ടിരുന്ന  കാതടപ്പിക്കുന്ന കാലൊച്ചകളിന്നെവിടെ ?

മനസ്സിന്റെയുള്ളില്‍ പെരുമ്പറ കൊട്ടിയിരുന്ന  ഭീകര സത്വങ്ങള്‍ ?

ഉറഞ്ഞുതുള്ളിയിരുന്ന മഴയുടെ ആര്‍ത്തനാദങ്ങളില്ല,

ജീര്‍ണ്ണിച്ച ജനല്‍ പാളി പതിയെ തുറന്നു ,

നരവീണ താടിരോമങ്ങള്‍ തഴുകിക്കൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് നോക്കി,

ഉരുണ്ടുകൂടിയിരുന്ന കാര്‍മേഘങ്ങളിപ്പോഴില്ല,
എങ്ങോ പോയി മറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

മഴയില്‍ കുതിര്‍ന്ന മണ്ണിന്‍ മണം സിരകളിലേക്ക് തുളച്ച് കയറി.

മഴയുടെ ശക്തിയാലോ, കാറ്റിന്റെ വേഗതയിലോ അടിപതറിയ മരങ്ങള്‍ തലകുനിച്ച് നില്‍ക്കുന്നു

കൊച്ചുകുട്ടിയുടെ കൌതുകത്തോടെ ജനലിലേക്കെന്റെ മുഖം ചേര്‍ത്ത് വച്ചു,

തെളിമയുള്ള നീലാകാശം നോക്കി നില്‍ക്കേ ,

ഭിത്തിയിലൂടെ ഒലിച്ചിറങ്ങിയ ഒരു മഴത്തുള്ളിയെന്‍ നെറുകയില്‍ വീണു ചിതറി,


ഊറിച്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഞാനുറക്കെ പറഞ്ഞു.........

എന്തുകൊണ്ട്  ? എന്തുകൊണ്ട്  നീ ഈ മഴയറിയാതെപ്പോയി   ?